G'day mates! Daar zijn we weer met een update over onze belevenissen. Het feit dat we dit schrijven betekent dat we (nog) geen vervelende ontmoetingen hebben gehad met krokodillen.

Het is inmiddels al weer ruim 2 ½ week geleden dat we met een tourtje naar het échte Great Barrier Reef zijn gegaan. De plekken waar we daarvoor gesnorkeld hadden waren ook mooi, maar niet zó mooi! Vanaf een platform op het rif konden we de hele dag het water in en hebben we prachtig koraal en zelfs 2 zeeschildpadden gezien. En we hebben er gespeeld met Wally, een hele grote ‘Humpheaded Maori Wrasse', een enorme, gekleurde vis, die je gewoon kunt aanraken.

De volgende stop was Cape Tribulation, in het noorden van Queensland. Hier hebben we een paar wandelingen door het regenwoud gemaakt en een boottochtje gedaan op zoek naar krokodillen. Via een vrij noordelijke route zijn we doorgestoken naar het midden van Australië. We reden door enorme, verlaten vlaktes van de Outback, afgewisseld door om de 300 of 400 kilometer een klein gehuchtje wat rondom een benzinestation is gebouwd. Vaak niet meer dan een paar inwoners.

De wegen zijn hier ook een echte belevenis. Zo bestond een groot deel van de route uit slechts 1 rijbaan... Als je iemand tegenkomt, ga je allebei aan de kant. Werkt op zich prima en scheelt een hoop asfalt, maar we denken niet dat dit in NL zou werken.

Meerdere malen kwamen we een auto tegen die ons waarschuwde voor een vrachtwagen met een brede lading. Of we even aan de kant wilden. Nou, dat was in de meeste gevallen ook wel nodig, want het volgende moment kwam er bijvoorbeeld iemand voorbij die verhuizen wel heel letterlijk nam. Een heel huis achterop! Verder vliegen de vogels je om de oren. Net of je in het spelletje Angry Birds rijdt.

We hebben besloten om toch ook maar naar The Red Centre te gaan, het midden van Australië. En hier hebben we absoluut geen spijt van gekregen. Voor Lies de tweede keer, maar het was nog minstens zo indrukwekkend als de vorige keer. Om te beginnen hebben we Ayers Rock (of Uluru voor de Aboriginals) beklommen. Het is een behoorlijk steile rots, waar je jezelf aan een ketting omhoog trekt. Vanaf de rots heb je prachtig uitzicht over de enorme vlaktes en over The Olgas (of Kata-Tjuta), een rotsformatie die ongeveer 50 kilometer verderop ligt. Ook daar hebben we een prachtige wandeling gemaakt. En omdat we toch al zo sportief bezig waren, hebben we ook gewandeld en geklommen in de Kings Canyon. Een indrukwekkende canyon met (te) veel fotomomenten!

Inmiddels zijn we, met al bijna 8.500 km op de teller, ‘even' onderweg naar het noorden, waar er weer hele andere landschappen op ons wachten.

We hebben nog ongeveer 5 ½ week voor de boeg. De tijd vliegt! We hebben zin om jullie allemaal weer te zien. Maar eerst gaan we nog even heel hard genieten van de laatste loodjes.

Veel liefs,

Denny & Lies

PS: Bewaren jullie nog wel wat mooi weer voor als we terug zijn?