In ons vorige verhaal waren we al flink op weg in Nieuw Zeeland en zaten we al een heel stuk richting het noorden van het zuider-eiland. Onze volgende bestemming was het Abel Tasman National Park. Hier hebben we een lange wandeling gemaakt langs de kust, met uitzicht op een mooie, blauwe zee. Heel anders dan de rest van Nieuw Zeeland.

Met een aantal tussenstops belandden we in Kaikoura (in het oosten). Hier vandaan hebben we een geweldige Whale Watch cruise gemaakt. Even dreigden we alledrie groen te gaan zien van de golven, maar toen we eenmaal een walvis zagen, was dat gauw vergeten. De crew wist veel te vertellen over deze beesten en ook over deze walvis in het bijzonder. Dit was een mannetje van ongeveer 18 meter lang die hier al 23 jaar komt en ooit twee jongere walvissen heeft gered van een orka. Het was erg indrukwekkend om zo'n enorm beest van dichtbij te zien. Op de terugweg werden we verrast door een groep van minstens 200 dolfijnen die met de boot mee zwommen en stunts uitvoerden. Het waren net kleine kinderen: als ze een salto hadden gemaakt keken ze even of ze wel de aandacht hadden, om het vervolgens nog eens te doen. Overal waar je keek zag je spelende dolfijnen, echt geweldig!

Met nog een laatste stop in Hanmer Springs, waar we hebben paard gereden en Floor en Lies heerlijk in de spa hebben zitten bubbelen, kwam ons Nieuw Zeeland-avontuur tot een einde. Op 1 april (nee, geen grapje) hebben we Floor op het vliegtuig terug gezet. We hebben uit betrouwbare bronnen vernomen dat ze inmiddels weer thuis is en dat het goed met haar gaat.

Ondertussen had het nieuws over Fiji ons via de radio bereikt: flinke overstromingen, met zelfs een tyfoon op komst. Alle vluchten naar Fiji waren geannuleerd. Omdat we enorm veel zin hadden in twee tropische weken en je niet elke dag zo dicht bij de eilanden in de Pacific komt, besloten we ons ticket om te boeken naar Cook Islands. Als je een paar keer wappert met je credit card, kom je overal, ahum. Helaas moesten we hiervoor wel ruim een dag wachten in Auckland en ging ondertussen ongeveer alles mis wat er mis kon gaan, maar het is gelukt!

De eerste week brachten we door op Roratonga, het hoofdeiland. We hadden een fijne studio, vlakbij het strand. Helaas was het weer niet helemaal zoals je hoopt in zo'n paradijsje, maar tussen af en toe een buitje en de wolken door hebben we ook nog flink wat zon gezien. Het is in elk geval een heerlijk gevoel om je over te geven aan het leven en het tempo op zo'n eiland. We hebben niet heel veel gedaan, vooral relaxen, snorkelen, eten, slapen en dat zo'n beetje elke dag.

Na deze week op het hoofdeiland was het tijd om nog een eilandje verder te gaan. Het eiland Aitutaki ligt op ongeveer 45 minuten vliegen ten noorden van Rarotonga en we hadden al gelezen dat dit eiland en haar lagoon het 'pareltje' van de Pacific moest zijn. Ook hier hadden we een week om de boel te verkennen en vooral lekker te luieren. De eerste twee dagen hadden we wat slecht weer, maar toen de zon begon te schijnen was het feest. We zijn verschillende dagen de lagoon op geweest en dat was geweldig! Zulke mooie witte stranden met helder water hadden we nog nooit gezien, zelfs niet op Moorea (Tahiti), wat ook al geweldig was! We begonnen met een dagtour om de lagoon te verkennen en zijn de dagen erna met een water-taxi naar de mooiste eilandjes geweest om daar de hele dag, nagenoeg alleen, lekker te zwemmen en te snorkelen. Voor mensen die nog een vakantiebestemming zoeken: dit paradijsje is zeker een aanrader! De sfeer is heel erg relaxt en de mensen zijn extreem vriendelijk. Kortom, deze week was echt een topper (wederom)!

Op dit moment zijn we op weg naar Australië (via Auckland) waar we de laatste maanden van onze reis zullen doorbrengen. We hebben er erg veel zin in en we zijn benieuwd wat voor avonturen we daar zullen beleven.

Heel veel liefs,

Lies en Den