Begin maart was het tijd voor een nieuw land, Nieuw Zeeland. Onderweg hiernaar toe verloren zij een dag bij het overschrijden van de datumgrens: de tijd vliegt. Voor dit deel van de reis kwam Floor ook naar Nieuw Zeeland. In Christchurch haalden we de camper op, waarmee we in vier weken het zuider eiland verkennen. Het is een Happy Camper waar we net in passen met z'n drieën. De bovenste ‘etage' wekt soms claustrofobische neigingen op, en wordt daarom om de dag bewoond door Lies of Floor. Denny past er niet in en komt goed weg. We hebben een keukentje, de wc is buiten.

Na het bezoeken van Banks Peninsula gingen we richting het binnenland. Veel besneeuwde bergtoppen en mooie meren. Absoluut hoogtepunt, letterlijk, was het vliegen in een helikopter rondom Mt Cook, de hoogste berg van Nieuw Zeeland. Lies en Floor hadden het geluk voorin te mogen zitten en dus een panoramisch uitzicht te hebben (we hebben nergens aan gezeten). Met een beetje mazzel werden we geüpgrade naar een langere vlucht (45 min.) en maakten we een sneeuwlanding. Op de terugweg nog even stunten om thar (berggeiten) te zien.

We vervolgden onze weg richting het zuiden via de kust. Veel zeehonden gezien, een kolonie bestaande uit één yellow eyed penguin, en Hector dolfijnen. Een hoop schapen en groene heuvels verder kwamen we aan bij Milford Sound in Fiord Land. De westkust schijnt heel nat te zijn, maar wij hebben ongelooflijke mazzel met het weer. Op een zonnige dag hebben we een boottocht door het fjord gemaakt, waar elke waterval een regenboog veroorzaakte.

Hierna naar Queenstown vertrokken, het avontuurlijke centrum van Nieuw Zeeland. Toen kwam de vraag, wat voor avontuurlijks zullen wij doen? In een bal van de berg rollen, op een jetboat door een canyon scheuren, van een brug springen met een elastiek om je enkels of uit een vliegtuig springen? Lies en Denny haalden Floor over om met een parachute van een berg te springen: paragliden. En zo geschiedde, alleen stond Floor na haar spong in haar eentje beneden omdat de wind gedraaid was en Lies en Denny moesten wachten met springen. Gelukkig zijn ook zij veilig met parachute naar beneden gekomen.

Volgende stop waren de Fox Glacier en Franz Josef Glacier. Opnieuw aan de westkust, nog steeds met prachtig weer, maar met enorm veel sand flies. Deze mini-vliegjes zijn een echte nachtmerrie. Ze steken je helemaal lek en de bulten jeuken als de neten. Een andere ontmoeting met wildlife in Nieuw Zeeland had plaats op de camping in Fox Glacier. We werden wakker van gestamp (wat vrij luidruchtig is als je 20 cm onder het dak slaapt) en gekrijs. Na het opzetten van haar bril constateerde Floor dat er een kea door het dakraam naar binnen stond te kijken. Bij nadere inspectie bleek het een kea-feestje op ons dak te zijn. Gelukkig hebben deze papegaaien, die er om bekend staan auto's te slopen, de camper wel heel gehouden.

Inmiddels zitten we in de regen in Greymouth, maar hebben goede hoop dat het in Abel Tasman National Park weer zonnig zal zijn.

Tot de volgende blog.

Liefs,