Afgelopen week hebben we een hele andere kant van Peru ontdekt: de jungle. Na slechts één rustdag in Cusco stond ons volgende avontuur alweer op ons te wachten: 7 dagen naar Manu National Park, gelegen in het Amazonegebied.

Manu bestaat uit 3 delen: 80% is ontoegankelijk (hier wonen nog inheemse bevolkingsgroepen), 10% is voor iedereen toegankelijk (hier zijn ook nog dorpjes te vinden aan de rivier) en de laatste 10% is de Reserved Zone, alleen toegankelijk voor een paar tour operators. Wij zijn deze week in de laatste 2 delen geweest.

Allereerst was het ruim een dag rijden vanuit Cusco om bij de rivier Alte Madre de Dios te komen. Daarvandaan gingen we verder per houten boot. We overnachtten deze week in primitieve lodges. Sommigen in kleine dorpjes langs de rivier, anderen midden in het regenwoud. Grotendeels zonder elektriciteit. Douchen deden we met rivierwater. Dit was vaak één van de hoogtepunten van de dag, aangezien het er bloedje heet en zeer vochtig was.

Op de meeste dagen maakten we één of meerdere wandelingen door de jungle, op zoek naar dieren. Zowel overdag als 's avonds in het pikkedonker. Als je een hoofdlampje precies in het verlengde van je ogen plaatst, kun je in het donker de ogen van de dieren zien oplichten. In het donker zagen we met name insecten, heel veel insecten. Grote spinnen, schorpioenen, duizendpoten en ga zo maar door. Overdag hebben we veel mooie vogels en vlinders gezien, maar ook de reuzen otter en heel veel verschillende apen (doodshoofdaapjes, capucijnaapjes, brulapen, wolapen etc.). En heel veel muggen... Helaas hebben we geen jaguars gezien.

Op één van onze dagen midden in de jungle zagen we een donkere lucht aankomen. Een regenbui! Heerlijk! (Ja, je krijgt hier een andere mentaliteit t.o.v. regen dan in Nederland...) Van het ene op het andere moment stak er een enorme wind op. Wij zaten met z'n allen in een grote hut die ingericht was als eetkamer. Om ons heen begon het te kraken, takken vielen naar beneden. We moesten schreeuwen om elkaar nog te kunnen verstaan. Op een gegeven moment hoorden we achter ons heel hard gekraak... We draaiden ons om en op dat moment zien we een enorme boom omvallen, bovenop één van de houten hutjes waarin onze groep verbleef! Wat een klap! In een fractie van een seconde was het huisje volledig met de grond gelijk gemaakt. Gelukkig zat iedereen op dat moment in de eetruimte en is niemand gewond geraakt. Pas nadat de ergste wind was gaan liggen, mochten we naar buiten. Daar hebben we met z'n allen het huisje helemaal uit elkaar gehaald en de spullen van onze reisgenoten verzameld. Tijdens onze volgende wandeling bleek dat dit niet de enige boom was die was omgevallen. Meerdere malen moesten we van het pad afwijken, omdat het geblokkeerd was. Deze tropische storm was wel bijzonder om mee te maken!

Na een week in de jungle hebben we nog 1 dagje doorgebracht in Cusco. 's Avonds hebben we in een zeer lokaal restaurantje gegeten. Den heeft zich hier gewaagd aan het Peruaanse gerecht ‘cuy' (cavia).

Op dit moment zitten we in Puno, aan Lake Titicaca. We gaan hier eens even lekker een paar daagjes rustig aan doen. In Manu stonden we gemiddeld om 05.15 uur op, dus uitslapen staat zeker op de to do lijst!

Tot de volgende keer!

Liefs,
Denny & Lies