Na een paar dagen in Huaraz (3.100 meter) had vooral Den opstart problemen in de hoogte. Achteraf bleek dat hij naast hoogteziekte ook nog een griepje/verkoudheid had, waardoor het wennen aan de hoogte nog moeizamer verliep. Ondanks de opstart problemen besloten we toch om een 5-daagse trekking te doen in het gebied van de Cordillera Huayhuash, op een paar uur rijden van Huaraz. We waren tenslotte al bijna een week in Huaraz en na een aantal dagtrips in de buurt vonden we dat het tijd was voor avontuur! Via het hotel zijn we bij een organisatie terecht gekomen die de hele trek in detail kon regelen. Alles geregeld, tijd om te gaan!

Wauw, wauw, wauw, wat was deze trekking ongelofelijk gaaf! Hoeveel indrukken kan een mens in 5 dagen op doen?! Je kunt wel stellen dat dit het eerste pareltje van onze reis is. Hieronder een kort verslag van de trekking:

De eerste dag vetrokken we al om half 5 's ochtends om samen met onze gids (Roger) per bus met 1 tussenstop af te reizen naar Pocpa, een afgelegen berg dorp dat enkel bestaat uit een paar primitieve boerderijtjes omringd met schapen, ezels en paarden. De weg hiernaar toe was al een belevenis op zich: een gammele bus op (te) kleine bergweggetjes met afgronden waar je u tegen zegt. Onszelf maar voorgehouden dat de statistische kans dat we de busreis zouden overleven best groot is. Ook in de bus kijk je je ogen uit: snotterde kindjes, een doos met levende kippen, zakken vol met hooi, een pan groot genoeg om voor een heel weeshuis te koken en ga zo maar door. Eenmaal aangekomen in Pocpa ontmoeten we onze ezeldrijver Antonio en zijn 3 ezels en paard (het paard was voor noodgevallen, maar het was ook leuk om er af en toe gewoon een stukje op te rijden). Na een korte introductie gaan we lopend op pad naar ons eerste kamp (3.950 meter). De weg is prima te lopen en we zien onderweg mooie valleien en verschillende kolibries. Onderweg halen onze ezels ons in en als we aankomen bij ons kamp staat alles al klaar. Het kamp bestaat uit 2 slaaptentjes en een eettent. Na een uitgebreide maaltijd vroeg naar bed, want de volgende dag zou een stuk zwaarder worden. Het werd een koude nacht met een ongelooflijk mooie sterrenhemel.

De tweede dag moesten we een pas oversteken van 4.750 meter hoog. Dus vroeg opstaan, uitgebreid ontbijten en gaan met die banaan. Een echte beproeving! Onderweg weer van alles te beleven: de eerste witte toppen (circa 6.500 meter) en veel verschillende vogels waaronder de beroemde Condor. Ook passeerden de ezels ons weer en na wat onoplettendheid van de ezeldrijver gingen de ezels er compleet met ons kamp op hun rug vandoor, de verkeerde kant op (het is uiteindelijk goed gekomen). Na ongeveer 5 uur bereiken we de pas en zien we de volgende vallei waar ons tweede kamp (4.050 meter) zal zijn, aan een prachtig bergmeer. Wauw, wat een mooie vergezichten! Na een flinke afdaling aangekomen bij ons kamp. Elke dag coca-thee drinken (wat schijnt te helpen tegen de hoogte), avond eten en weer vroeg naar bed. Wederom een koude nacht.

De derde dag hadden we een rustdag. Lekker een beetje rommelen in de prachtige vallei. In de ochtend gingen we met Roger en Antonio op forel vissen in een snel stromend riviertje. Na heel lang proberen erg weinig resultaat. Onze ezeldrijver ving de vissen achter elkaar, best frustrerend. Wij moesten maar genoegen nemen met 1 forel! Driemaal raden wie deze gevangen had... Verder rustig aan en vooral genoten van het mooie uitzicht.

De vierde dag gingen we naar een uitzichtpunt op 4.600 meter. Dus weer vroeg opstaan, ontbijten en vertrekken. In een rap tempo zijn een we een behoorlijk stijl pad omhoog gegaan. De hoogte begint steeds meer te wennen en we lopen probleemloos lange etappes naar ons einddoel. Geweldig mooi uitzicht. We blijven maar foto's maken en filmen. Op het uitzichtpunt geluncht en enorm genoten van het uitzicht. Dan weer afdalen richting ons nieuwe kamp. Deze is ondertussen verplaatst naar de oever van een mooi meer. In recordtijd zijn we weer terug bij ons kamp. Onderweg weer verschillende vogels gezien waaronder de Caracara (een valkachtige). Eenmaal aangekomen in ons kamp heeft onze gids Roger besloten om voor zijn moeder een puppy te kopen. Een super lief beestje van 6 weken oud die dus de hele terugreis met ons mee zou gaan. Leika, zoals Roger haar besloot te noemen was wel een beetje mensenschuw omdat ze in een grot in de bergen woonde. Maar dat trok al snel bij. Jammer dat we haar niet mee op reis kunnen nemen! Verder die dag weer aan de coca-thee, vroeg eten en weer naar bed. We begonnen wel steeds meer te verlangen naar een lekkere douche en een lekker bed. Maar dat is denk ik wel normaal na alleen maar koude nachten zonder douche en andere luxe. Voor de laatste keer in onze tent dromend over een warme douche.

De laatste dag. Om 5 uur opstaan, want we moesten een lang stuk lopen richting de bewoonde wereld. De weg was voornamelijk vlak met aan het eind een flinke afdaling richting het dorp Llamac. We hadden haast, want we moesten de bus van 11:30u halen. Onderweg tientallen kolibries gezien en uiteraard weer mooie vergezichten. Slechts 10 minuten voordat de bus vertrekt komen we aan en vertrekken we richting Huaraz. Eenmaal in de bus gaan we het (te) kleine en stijle berg weggetje weer terug, maar in onze gedachten zijn we nog steeds aan het nagenieten van de laatste dagen.

Vandaag wordt onze berg stinkende kleding gewassen en morgen vertrekken we weer richting Lima om vervolgens richting Ica en Arequipa af te reizen.

We sluiten af met de vraag van de week: Wat kostte de puppy (omgerekend in Euro's) die Roger voor zijn moeder kocht? Het goede antwoord volgt tijdens de volgende blog.

Tot de volgende keer!

Denny & Lies

PS: Er staan ook weer nieuwe foto's op!