... ons afscheidsfeestje. Via deze weg nogmaals een dikke dankjewel dat jullie werkelijk uit alle hoeken van het land (Stefanie en Frank zelfs helemaal uit Indonesië

Pa en ma, dankjulliewel voor het beschikbaar stellen van jullie huis en alle hulp bij de voorbereidingen.

Pap en Floor, bedankt voor jullie hulp en het leuke afscheidsgedicht. Sinterklaas moeten we missen, maar dit gedicht is tenminste ‘in the pocket'! Voor degenen die er niet waren:

Lies en Den die gaan op reis.
Ze lijken wel niet wijs.
Jaren keken ze hier naar uiten deden hun best,
maar nu gaan ze echt richting Zuidwest.

Lies dat is een fijne meid.
Maar is zij wel goed voorbereid?
Grote verplaatsingen deed ze heel vroeger niet vlug.
Dat hele stuk moest je immers ook weer terug.

Den dat is een fijne knul.
Hij is er één van: geen gelul.
Heel vroeger kwam hij vaak niet buiten Nederland
en speelde hij op Texel in het zand.

Voordat die twee op reis kunnen gaan,
moest er heel veel worden gedaan.
Zo moest de flat worden verhuurd
en het heeft spannend lang geduurd
voordat daar zekerheid over bestond.
Maar ook dat is nu rond.

Zij vertrekken naar het westen
en komen terug uit het oosten.
Ook de aarde is dus rond
en wij hopen van harte dat zij blijven gezond.

Nu gaat het dus echt gebeuren
en daar moeten wij niet om treuren.
Sommigen zullen hem missen
als ze zonder hem gaan vissen.
Anderen zullen om haar een traantje wegpink(el)en
als zij zonder haar gaan winkelen.

Maar de achterblijvers zijn heel niet bang.
Die gaan hen volgen op hun blog, negen maanden lang.
Wij wensen hen behouden vaart
en wanneer ze terugkomen eten we vast wéér taart.

Dan rest ons nog iedereen alvast fijne Kerstdagen, gelukkig Nieuwjaar en een vrolijk Paasfeest te wensen!